Napisany: 07.08.2016 r.
Kim jesteś? Jestem…
pytasz mnie – kim jesteś?
To nie łatwa odpowiedź, ale ja odpowiem.
Jestem cząstką tego świata,
Czymś, co zostało powołane do życia i żyje do pewnej chwili i na chwile.
Pytasz – kim jesteś, bo chcesz wiedzieć więcej, lub też nie rozumiesz mojej odpowiedzi.
Dobrze. Zgadzam się i próbuje inaczej ci odpowiedzieć.
Jestem pięknem, dobrem i grzecznością.
Jestem miłością, delikatnością i wrażliwością.
Czasem potrafię być radością,
Choć bywam też chłodną obojętnością.
Sumienność, zaradność, dokładność w działaniach – to we mnie drzemie.
To zapomniane ujawnia się czasem.
Wzbudzając dumę, prowadząc do łez.
Jestem smutkiem, goryczą i gniewem.
Żalem, rozczarowaniem i przykrością.
Gdzieś też nadzieja czasem wypełza, w sercu się gnieździ i z niego wyjść nie chce.
Ona wtedy mnie wypełnia.
Prowadzi w dwie drogi:
Po przez oczekiwanie do radości lub smutku.
Jestem dobra, choć bywam też i zła.
Łagodna i gwałtowna.
Grzeczna i nie.
Pełna sprzeczności. Zmienna.
Tak najkrócej mówiąc – kim jestem?
Jestem istotą taką jak ty. Jestem po prostu człowiekiem.
9 odpowiedzi na “Kim jesteś? Jestem…”
Tak, już był, poniewaz jak na razie nie mam jeszcze nic nowego, więc pojawią się tutaj te teksty, które
już tutaj były. Kiedyś będą też inne, spokojnie.
piękne.
Dziękuję bardzo. 🙂
Podoba mi się.
Hehe, obszernie się wypowiedziałeś. OK, zgadzam się z tym, że czasem nie można się szeżej wypowiedzieć o danym utworze. Lepsze jedno słowo niż nic.
Mnie również się podoba. <3
Dziękuję za opinie i cieszę się, że tekst przypadl do gustu.
Ładne.
Bardzo dziękuję. Cieszę się, że się podoba. 🙂